Με την ίδια παραδοξότητα της «Τούρτας στον ουρανό» του Gianni Rodari του μεγάλου Ιταλού παραμυθά κοιτάμε πια τον ουρανό με λίγο πολύ μια απόσταση από το έδαφος. Αιωρούμαστε χάρη στο Λουκίδη σαν Πήτερ Πάνηδες του μεταίχμιου, αυτών που έλεγε ο Δημόκριτος, ο λόγος είναι η σκιά της πράξης, όλα είναι ψευδαισθήσεις, ουπς που διαβάζαμε στα κόμιξ, κάτι γλυστράει και δεν είναι στο πάτωμα, είναι στο μυαλό μας, είναι η πραγματικότητα που γλιστράει σαν φίδι, μας καίει σαν δράκος, μας φοβερίζει σαν θόρυβος, μας λύνει και μας δένει σαν χαλασμένους ομηρικούς ήρωες. Μια έκθεση-χαλασμένο-παιχνίδι, το λοιπόν, που θα συναρμολογήσουν τα μυαλά μας και θα κουρδίσουν οι φαντασίες μας. Χωρίς φόβο και πάθος προσέλθετε. Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, 17 Ιανουαρίου -11 Φεβρουαρίου 2018.